- បទភ្លេងជាមួយអាលីសុនក្រាសបទនេះនិយាយអំពីបុរសនិងស្ត្រីម្នាក់ដែលបានរៀបការហើយ។ គាត់បានទៅធ្វើសង្គ្រាមហើយនៅពេលគាត់ត្រឡប់មកវិញនាងនៅជាមួយបុរសម្នាក់ទៀត។ គាត់សម្លាប់ខ្លួនផឹកស្រាសម្លាប់ខ្លួនដោយបន្សល់ទុកកំណត់សំគាល់ថាគាត់នៅតែស្រលាញ់នាង។ នៅខបន្ទាប់ស្ត្រីកំពុងកាន់ទុក្ខចំពោះការបាត់បង់របស់គាត់។ នាងគិតថាវាជាកំហុសរបស់នាងហើយសម្លាប់ខ្លួនផងដែរផឹកស្រាខ្លួនឯងរហូតដល់ស្លាប់ដោយកាន់រូបភាពរបស់គាត់។
Melissa - Edmonton ប្រទេសកាណាដា - បាឡែនសូរស័ព្ទនេះគឺជាចម្រៀងស៊ីអេមអេមប្រចាំឆ្នាំ ២០០៥ ។
- Alison Krauss ក៏បានលេងវីយូឡានៅលើបទផងដែរ។
- បទចម្រៀងនេះនិពន្ធដោយ Bill Anderson និង Jon Randall ហើយត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយពេលវេលាដ៏លំបាកមួយដែល Randall ត្រូវឆ្លងកាត់ការលែងលះពីតារាប្រចាំប្រទេស Lorrie Morgan ។ អេនឌឺសុនបានប្រាប់រឿង The Boot របស់ AOL នៅពីក្រោយបទចំរៀងថា“ Jon Randall និងខ្ញុំបានសរសេរចំរៀងជាមួយគ្នា។ ចនបានឆ្លងកាត់គ្រាដ៏លំបាកខ្លះនៅពេលនោះ។ គាត់បានលែងលះគ្នាហើយបានបាត់បង់កិច្ចព្រមព្រៀងក្នុងការសរសេរនិងកិច្ចព្រមព្រៀងកំណត់ត្រារបស់គាត់ក្នុងរយៈពេលតែមួយឬពីរថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ ហើយគាត់បានទៅផ្ទះមិត្តភក្តិហើយបានធ្លាក់ពីរបីសប្តាហ៍។ នៅពេលដែលគាត់សម្រេចចិត្តធ្វើឱ្យងងុយដេកហើយត្រលប់មកវិញហើយចូលរួមជាមួយការរស់នៅម្តងទៀតគាត់បានសុំទោសមិត្តរបស់គាត់។ គាត់បាននិយាយថា 'បុរសខ្ញុំសុំទោសចំពោះទង្វើដែលខ្ញុំបានធ្វើក្នុងរយៈពេលពីរបីសប្តាហ៍ចុងក្រោយនេះ។ ហើយមិត្តរបស់គាត់បាននិយាយទៅគាត់ថា“ មិនអីទេ Jon ខ្ញុំបានដាក់ដបនៅលើក្បាលខ្ញុំហើយទាញគន្លឹះពីរបីដងក្នុងជីវិតខ្ញុំ” ។ ដូច្នេះនៅពេលដែលចនមកដល់វគ្គសរសេរនោះវាមានភាពស្រស់ស្រាយនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់។
ខ្ញុំបានទៅវគ្គសរសេរដោយមានគំនិតចង់និពន្ធបទចម្រៀងមួយដែលមានឈ្មោះថា 'Midig Cigarette' ។ ជាទូទៅនោះបានក្លាយជាខ្សែទីមួយនៃ 'វីស្គីលុលឡាប៊ី'៖ 'នាងបានបណ្តេញគាត់ចេញដូចជាភ្លើងឆេះបារីកណ្តាលអធ្រាត្រ' ។ នោះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់សរសេរចម្រៀងទាំងមូលអំពី។ ចនស្រឡាញ់បន្ទាត់នោះដូច្នេះយើងសរសេរវាចុះហើយបន្ទាប់មកគាត់និយាយថា 'នេះគឺជាបន្ទាត់មួយនៅទីនេះ៖' គាត់បានដាក់ដបនោះមកលើក្បាលរបស់គាត់ហើយទាញគន្លឹះ។ បុរសអ្នកមានគំនិតល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់បទចម្រៀងនៅទីនោះ។ ហើយវាគ្រាន់តែជាប្រភេទនៃការហូរចេញពីទីនោះ។ - Paisley បាននិយាយអំពីបទចម្រៀងក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ ជាមួយ កំសាន្តប្រចាំសប្តាហ៍ ៖“ វាជាការច្រៀងបទខ្មោចព្រាយបិសាចខ្មោចពិតជាសោកនាដកម្មមួយហើយខ្ញុំគិតថានៅពេលខ្ញុំឡើងទៅស្ថានសួគ៌បើទេវតាមិនស្តាប់ទៅដូចអាលីសុនក្រាសយើងនឹងចាញ់បោកគេហើយ។
អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍នោះគឺវាមិនដែលរំពឹងថានឹងនៅលីវឡើយ។ ហើយវាជាឧទាហរណ៍ដ៏ល្អមួយដែលខ្ញុំអាចពង្រីកខ្លួនដោយតំបន់សុខស្រួលបន្តិចម្តង ៗ ដូចជាការចាកចេញពីបទ“ ខ្ញុំនឹងនឹកនាង” និង“ តារាល្បី” - ចម្រៀងដែលមិនមែនជាអ្វីដែលអ្នករំពឹងទុកពីបុរសដែលបានធ្វើនោះទេ។ អ្នកណាត្រូវការរូបភាព ។ ' - ក្នុងកំឡុងពេលសំភាសន៍រួមបញ្ចូល អ្នកនិពន្ធបទចម្រៀងណាសវីលៈរឿងរ៉ាវខាងក្នុងនៅពីក្រោយភាពអស្ចារ្យបំផុតរបស់តន្ត្រីស្រុក ដោយជេកប្រោនអេនឌឺសុនបាននិយាយថាគាត់និងចនរ៉ាន់ដាលបានសរសេរបទភ្លេងនេះនៅឆ្នាំ ២០០០ ជាអ្វីដែលត្រូវច្រៀងដោយមនុស្សម្នាក់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយគាត់បានបន្ថែមថា“ មនុស្សមិនត្រូវបានតម្រង់ជួរតាមចិញ្ចើមថ្នល់រកមើលចម្រៀងផឹកស្រាសម្លាប់ខ្លួនពីរដងទេដូច្នេះវាអង្គុយនៅលើធ្នើអស់រយៈពេល ៥ ឆ្នាំ” ។
ឌិចស៊ីចគឺជាសកម្មភាពដំបូងដែលមានចម្រៀងជាប់ប៉ុន្តែអាជីពរបស់ពួកគេត្រូវបានបង្កប់ក្នុងកំឡុងពេលនេះ។ បន្ទាប់មក Brad Paisley បានលឺសំលេងហើយបានឃើញសក្តានុពលរបស់វាជាបទភ្លេង។ អាន់ឌើរសិនបានរំedកថា៖“ ប្រេដបានទូរស័ព្ទមកខ្ញុំមួយថ្ងៃហើយនិយាយថា“ ខ្ញុំបានស្តាប់សំលេងវីស្គីលូលឡាប៊ី” តើអ្នកគិតយ៉ាងណាបើខ្ញុំនាំក្មេងស្រីម្នាក់មកច្រៀងនៅខទី ២ នោះ? ហើយខ្ញុំបាននិយាយថា“ ខ្ញុំមិនដែលគិតពីរឿងនោះទេ។ តើអ្នកមានអ្នកណានៅក្នុងចិត្ត? ' ហើយគាត់បាននិយាយថា“ ខ្ញុំគិតថាមានតែមនុស្សពីរនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចធ្វើវាបានហើយខ្ញុំចង់មានម្នាក់ក្នុងចំណោមនោះគឺអាលីសុនក្រាសឬដូលីលីផាតតុន” ។ ហើយខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា 'មិនអីទេអ្នកមិនចាំបាច់សុំការអនុញ្ញាតពីខ្ញុំទេព្រោះខ្ញុំស្រឡាញ់ពួកគេទាំងពីរ!' ដូច្នេះរឿងបន្ទាប់ដែលខ្ញុំដឹងគឺពួកគេបានដោះស្រាយរាល់កិច្ចសន្យាជាមួយអាលីសុនហើយអ្វីៗទាំងអស់បានកើតឡើង។